- esefle
- zf. 遗憾地, 不情愿地, 勉强地
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
esefle — zf. Üzülerek, acınarak Gencecik karısı varken ... diye esefle başını salladı. N. Araz … Çağatay Osmanlı Sözlük
esef — is., esk., Ar. esef 1) Üzüntü, kaygı, tasa Ötekilerin yüzünde, onunki gibi esefle karışmamış, bambaşka bir öfke vardı. T. Buğra 2) Acınma, üzülme 3) Yerinme Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller esef etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
MAA-T-TEESSÜF — Yazık ki. Esefle. Teessüfle beraber … Yeni Lügat Türkçe Sözlük